Czwórniak Kartuzki

0ml

Pysznego
miodu pitnego

Czwórniak Kartuzki

Bogate historyczne tradycje kulinarno - kulturowe

Miód pitny czwórniak, zawarty w tej butelce, wydany w serii limitowanej i w swej unikatowej formule. Zarówno sam napój, jak i miejsce, w którym jest tworzony posiada bogate historyczne tradycje kulinarno - kulturowe. Miód znajdujący się w tej butelce, powstał na bazie miodów wielokwiatowych zbieranych w ramach własnego gospodarstwa ogrodniczo - pasiecznego, oraz soku z borówki amerykańskiej i wiśni oraz śliwki, dostarczonych z gospodarstwa szanującego przyrodę i owady zapylające. Prace nad wytworzeniem miodu pitnego przebiegają według tradycyjnych receptur oraz sprawdzonych technologii fermentacyjnych.

Czwórniak Kartuzki

Tradycja regionu Pławna i Gidel

Miody pitne wydawane są w seriach limitowanych i w unikatowych formułach. Zarówno miód pitny, jak i miejsce, w którym jest tworzony posiada bogate historyczne tradycje kulinarno – kulturowe.

Nazwy czwórniaków nawiązują do tradycji regionu Pławna i Gidel, gdzie miód pszczeli był produkowany od najdawniejszych czasów, a dobrze ułożone kompozycje smaku, wyrazistości i charakteru miodów pitnych do czystej reguły zakonów Kartuzów i Dominikanów zapisanych w historii tej ziemi.

DLACZEGO WARTO POZNAĆ KARTUZÓW?

Tradycja, duchowość i surowa prostota życia

Zakon Kartuzów, założony przez Świętego Brunona z Kolonii i zatwierdzony przez papieża Aleksandra III w 1110 roku, to wspólnota żyjąca w ciszy, odosobnieniu i modlitwie. Ich życie od wieków inspirowane jest dewizą: „Stat crux dum volvitur orbis” – „Gdy świat się obraca, krzyż stoi w miejscu”. Poznaj, co wyróżnia Kartuzów na tle innych zakonów.

Surowe życie w samotności

Każdy zakonnik mieszka w osobnej celi, spędzając dni w milczeniu, modlitwie i pracy. Życie w odosobnieniu jest istotą duchowości Kartuzów.

Tradycyjna asceza i samowystarczalność

Zakonnicy sami przygotowują posiłki, poszczą trzy razy w tygodniu, ograniczając się do chleba i wody. W ciągu dnia spożywają tylko dwa posiłki: główny w południe i lekką kolację – śniadania nie jadają.

Rygorystyczny plan dnia i skupienie na modlitwie

O północy wstają na jutrznię, uczestniczą w mszy konwentualnej rano, a popołudniu gromadzą się na nieszpory i kompletę. Codzienny rytm wyznaczają godziny kanoniczne.

Historia obecności w Polsce

Trzeci erem w Polsce powstał w Gidlach w 1641 roku, dzięki fundacji Zuzanny z Przerębskich – wdowy po Janie Leskim, podkomorzym koronnym. To ona sprowadziła zakonników do tego miejsca.