Jest to miód bardzo ciemny o jasnobrunatnej barwie z wyraźnym czerwonawym odcieniem.
Pod wpływem światła ciemnieje jeszcze bardziej i staje się ciemnobrunatnym lub prawie czarny.
Nieco jaśnieje podczas krystalizacji, która przebiega powoli.
W czasie tego procesu tworzą się duże kryształy, które opadają na dno naczynia i powodują rozwarstwienie miodu (powyżej gruboziarnistego krupcu gromadzi się płynna, nieulegająca krystalizacji warstwa patoki).
Zjawisko to jest charakterystyczne dla miodu gryczanego i występuje w nim bardzo często.
Odmiana ta wyróżnia się bardzo intensywnym i specyficznym aromatem.
W smaku jest słodka i bardzo ostra.
Miód gryczany zawiera wyjątkowo dużo łatwo przyswajalnego magnezu oraz żelaza i dlatego działa przeciwanemicznie.
W porównaniu do innych odmian znajduje się w nim również najwięcej antyoksydantów, dlatego zaleca się go w diecie antynowotworowej.
jest stosowany w leczeniu schorzeń układu krążenia, szczególnie na tle miażdżycowym, oraz w chorobach wątroby, osłabieniu wzroku, słuchu i pamięci.
Działa wspomagająco na pracę mięśnia sercowego.